Alergia na kota

            Uczulenie na kota jest jedną z najczęstszych alergii, szczególnie u posiadaczy kotów. Najbardziej charakterystycznymi objawami podczas kontaktu z kotem, a w zasadzie z ich białkową wydzieliną łojową  jest:  łzawienie oczu, kichanie czy atopowe zapalenie skóry. W najcięższych przypadkach alergia na kota może doprowadzić nawet do astmy. Bardzo często objawy alergii na kota są mylone z objawami alergii na roztocze kurzu domowego. Objawy alergii mogą występować nie tylko podczas bezpośredniego kontaktu z kotem, lecz także podczas przebywania w miejscu, które zamieszkuje kot, mimo że nie musi on być w tym samym czasie i miejscu co osoba uczulona. Jest tak ponieważ kot zostawia po sobie złuszczający się naskórek i wydzielinę białkową wydzielaną przez gruczoły łojowe i ślinowe, która to wydzielina powoduje objawy alergiczne.

        Jednym ze sposobów na zmniejszenie objawów alergii jest unikanie domów gdzie mieszkają koty i bezpośrednich kontaktów z nimi. Jeżeli nie można się rozstać z kotem powinno się regularnie sprzątać mieszkanie i zamykać przed kotem takie pokoje jak np. sypialnia. Nie są to jednak metody, które zlikwidują na zawsze alergię lecz jedynie zmniejszą jej objawy.

     Skutecznym sposobem na pozbycie się alergii na kota jest wykonanie testów alergicznych i odczuleń metodą STI (Systemowa Terapia Informacyjna). Jest to sprawdzona metoda od lat i wielu alergików pozbyło się uczulenia na kota. Więcej informacji na stronie : www.alergikus.pl

Alergia czy rzeczywiście dziedziczna ?

Skin illnessAlergie to choroby tzw. cywilizacyjne, które obecnie dotykają coraz więcej ludzi. Alergia na mleko zalicza się do alergii pokarmowych na której temat krąży wiele faktów i mitów.

Dziś jednak odpowiemy sobie na jedno pytanie:

Czy alergia jest dziedziczna i czy da się przed nią ustrzec nasze dziecko?

Oczywiście za alergię są odpowiedzialne nasze geny, które przechowują informację o tym czy ktoś jest alergikiem czy nie.

CIEKAWOSTKA: Czy wiesz, że ktoś może być nosicielem alergii, nie wykazując skłonności do bycia alergikiem? Jednak istnieje szansa, że ta informacja genetyczna zostanie przekazane następnemu pokoleniu i wtedy gen będzie już aktywny.

Prawdopodobieństwo przekazania alergii swojemu dziecku to około 35% (pod warunkiem, że rodzic sam jest uczulony). Jeśli natomiast problem dotyczy obojga rodziców, prawdopodobieństwo wzrasta analogicznie nawet do 70%.

Nie oznacza to jednak, że reakcja dziecka (które będzie miało przekazaną genetycznie skłonność do alergii), musi być taka sama jak w przypadku rodziców. Możemy spotkać się z całkiem odmienną reakcją na alergen.

Czy można wyeliminować szansę na przekazanie alergii?

Nie ma stuprocentowej metody, która pozwoliłaby wyeliminować ryzyko alergii, nie ma też badań które jednoznacznie stwierdzają co jest odpowiedzialne za jej wystąpienie.

Dlatego nie ma powodu do odmawiania sobie pokarmów takich jak mleko i inny nabiał (oczywiście jeśli matka nie jest na nie uczulona). Warto natomiast wystrzegać się produktów bogatych w przysłowiową „chemię”, tj. barwniki, konserwanty, emulgatory, a także dymu tytoniowego i alkoholu. Są to substancje, które podczas rozwoju płodu mogą działać niekorzystnie, w tym osłabiać jego odporność.

Karmienie piersią – rezygnacja z mleka krowiego

Tak – jest to ważne szczególnie w początkowej fazie rozwoju noworodka. Mleko matki jest w 100% dostosowane do układu pokarmowego dziecka, czego nie zagwarantuje nam mleko krowie, które dodatkowo w procesie produkcji może być „wzbogacane” w w/w substancje chemiczne.

Podsumowując

Alergia na mleko może wystąpić również u dziecka w którego rodzinie nie stwierdzono przypadku uczulenia na tę substancję, jednak znacznie większe prawdopodobieństwo jest wtedy, kiedy rodzice, dziadkowie lub pradziadkowie mieli taki problem, dlatego można zrobić mały – rodzinny wywiad środowiskowy i na wszelki wypadek przygotować się na tę okoliczność.

Jeśli masz wątpliwości, najlepiej skonsultować się ze specjalistą. Jeśli Twoje dziecko wykazuje niepokojące objawy świadczące o możliwości wystąpienia uczulenia, niezwłocznie poradź się eksperta: https://alergikus.pl/

————–
Bibliografia
Immunologia, pod zbiorową red. Marka Jakóbisiaka, wyd. III – zmienione, Warszawa 2000

Choroby wewnętrzne pod red. Franciszka Kokota, t. 2, wyd. VII uzup. i unowocześnione, Warszawa 2002

Stefania. Jabłońska: Choroby skóry. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2001. ISBN 83-200-2430-7.

 

Alergia na zwierzęta domowe

Alergia na zwierzęta domowe

küssenAlergia na zwierzęta domowe osiąga obecnie wymiary epidemii, do czego przyczynia się w głównej mierze moda na trzymanie zwierząt w domu. Wskutek rosnącego narażenia milionów ludzi na silne zwierzęce alergeny częstotliwość uczuleń na psa, czy kota, która uprzednio była rzadka, staje się tak masowa, jak alergia na pyłki roślin. Naukowcy alarmują, że obecnie, co dziesiąta osoba jest zagrożona alergenami tych zwierząt. Uczulać może każde zwierzę trzymane w domu, zwłaszcza jego naskórek, sierść lub pióra, jak również ślina i białka zawarte w moczu. Zagrożenie rośnie wielokrotnie, jeśli właściciel jest już alergikiem. Dlatego alergik, jeżeli pragnie hodować zwierzę, to tylko po uprzednim sprawdzeniu alergenu (sierść lub mocz). U zwierząt wykryto aż kilka aktywnych alergenów to jednak uczula ten najważniejszy wytwarzany przez gruczoły ślinowe i łojowe zawarte w skórze. Alergen ten, w postaci wydzieliny gruczołów łojowych stale nawilża włosie zwierzęcia, jak też przenoszony jest na sierść wraz ze śliną, w trakcie np: lizania.

OBJAWY
W wyniku pierwszego kontaktu z alergenem dochodzi do powstania stale dyżurujących przeciwciał szybko rozpoznających obcy alergen. Każdy ponowny kontakt przyśpiesza i wzmacnia reakcję zapalną oraz dotkliwość objawów chorobowych takich jak zapalenie spojówek, astma, alergiczne zapalenie błony śluzowej nosa a nawet pokrzywka i objawy skórne.

CO POMAGA
Pełna izolacja od wykrytego alergenu, dokładne wysprzątanie miejsca w którym przebywało zwierze i natychmiastowe odczulenie wykrytego alergenu metodą SIT

Szybki kontakt!
+
Wyślij!