Przejdź do treści 
Co to jest łuszczycowe zapalenie stawów?
Jest to choroba autoimmunologiczna należąca do grupy spondyloartropatii seronegatywnych, o charakterze przewlekłym i postępującym. Charakteryzuje się zwykle współwystępowaniem zmian skórnych w typie łuszczycy i zapalenia stawów. Tym objawom mogą towarzyszyć zapalenia ścięgien (enthesitis, np. zapalenie ścięgna Achillesa), tkanek miękkich okołostawowych (np. zapalenie palca czyli dactylitis lub tzw. palec kiełbaskowaty), zmiany na paznokciach, rzadziej zapalenie błony naczyniowej oka.
Jak się objawia łuszczycowe zapalenie stawów?
- ból, sztywność i obrzęk stawów z ograniczeniem ich ruchomości
- zapalenie przyczepów ścięgnistych (czyli miejsc przyczepu do kości ścięgien, więzadeł lub torebek stawowych) – jest to bardzo charakterystyczny objaw łuszczycowego zapalenia stawów i innych chorób z grupy tzw. spondyloartropatii seronegatywnych; objawia się bólem i tkliwością takich miejsc, jak pięty, połączenie żeber z mostkiem i kręgosłupa, ale może dotyczyć również wielu innych lokalizacji,
- zapalenie palca: choroba atakuje wszystkie struktury palca (stawy, ścięgna, tkankę podskórną), co daje charakterystyczny objaw „palca kiełbaskowatego”
- deformacje stawów: występują głównie w postaci okaleczającej (u ok. 5% chorych); najbardziej charakterystyczne dla łuszczycowego zapalenia stawów są tzw. palce teleskopowe, czyli skrócenie palców w wyniku zniszczenia kości
Jak diagnozujemy łuszczycowe zapalenie stawów?
ŁZS diagnozuje się obecnie na podstawie kryteriów CASPAR z 2006 r., według których w rozpoznaniu łuszczycowego zapalenia stawów, oprócz zapalenia stawów, bierze się pod uwagę występowanie łuszczycy u pacjenta lub u jego krewnych I lub II stopnia, występowanie zmian typowych w obrębie paznokci, występowanie dactylitis, enthesitis, typowych zmian w kręgosłupie i zmian stawowych w badaniu rentgenowskim. W surowicy krwi nie stwierdza się obecności czynnika reumatoidalnego (RF), co zwykle (ale nie w każdym przypadku) pozwala na różnicowanie łuszczycowego zapalenia stawów z reumatoidalnym zapaleniem stawów (RZS).
W badaniach krwi chorych na łuszczycowe zapalenie stawów dość często stwierdza się przyspieszone OB i podwyższone stężenie białka C-reaktywnego (CRP) czyli dwa parametry laboratoryjne stanu zapalnego, czemu może towarzyszyć niedokrwistość, podwyższone stężenie immunoglobuliny. Aktualny proces zapalny można jednak wykazać także za pomocą badań obrazowych – ultrasonografii (USG) i rezonansu magnetycznego (MRI), rzadziej – ze względu na niską swoistość – scyntygrafii.
Podczas diagnozowania i różnicowania łuszczycowego zapalenia stawów bierze się pod uwagę takie choroby jak: reumatoidalne zapalenie stawów (RZS), zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK), reaktywne zapalenie stawów (ReA), objawy stawowe w zapalnych chorobach jelit, septyczne zapalenie stawów.
W ocenie nasilenia łuszczycowego zapalenia stawów bierze się pod uwagę aktywność zapalenia stawów, a także stan skóry i paznokci, wpółwystępowanie innych możliwych objawów choroby, a także coraz częściej ocenę jakości życia według pacjenta.
Jak leczymy łuszczycowe zapalenie stawów?
Leki biologiczne
- adalimumab,
- certolizumab pegol,
- etanercept,
- golimumab,
- infliksymab,
- secukinumab,
- ustekinumab.
Leczenie niefarmakologiczne
- fototerapia UVA lub UVB
- fizjoterapia.
Farmakoterapia
- niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ, NSAIDs)
- glikokortykosteroidy (w niektórych przypadkach, stosowanie raczej miejscowo – najczęściej dostawowo lub krótkotrwale, ponieważ ich stosowanie może być obarczone wieloma powikłaniami)
- metotreksat,
- leflunomid,
- sulfasalazyna,
- cyklosporyna A
- apremilast (inhibitor fosfodiesterazy 4.)
- kwas salicylowy (miejscowo)
- pochodne wit. D i A (miejscowo)
