Kości czaszki mają za zadanie chronić delikatną strukturę mózgu przed urazami. Są zatem solidnie zbudowane i mają specjalną strukturę anatomiczną, tak aby możliwie najlepiej znosić ewentualne uderzenia. Dolna część mózgu przylega do podstawy czaszki, która składa się z kości potylicznej, kości skroniowych, kości klinowej, kości czołowej oraz kości sitowej. Podstawa czaszki posiada dwie powierzchnie: zewnętrzną (łac. basis cranii externa) oraz wewnętrzną (łac. basis cranii interna), która podzielona została na dół przedni, dół środkowy i dół tylny czaszki.
Podstawa czaszki posiada liczne otwory i rowki, w których biegną nerwy czaszkowe i naczynia krwionośne, ponadto znajduje się tam otwór wielki przez który przechodzi rdzeń kręgowy.
Aby doszło do złamania podstawy czaszki musi dojść do silnego uderzenia, na przykład na skutek upadku z wysokości, czy też zderzenia samochodów i działania siły odśrodkowej itp. Może wówczas dojść do pęknięcia tkanki kostnej dołu czaszki. Złamanie kości czaszki nie jest widoczne na zewnątrz i zazwyczaj nie można tego zdiagnozować prawidłowo bez odpowiednich badań obrazowych za pomocą tomografii komputerowej, dającej też ogląd tkanki nerwowej. W przypadku rozleglejszych obrażeń i widocznych uszkodzeń mózgu wykonuje się ponadto rezonans magnetyczny głowy. Zwykłe prześwietlenie głowy nie jest wystarczające, gdyż nie można wtedy ocenić właściwie uszkodzeń tkanki miękkiej.
Wśród objawów złamania podstawy czaszki wyróżnia się objawy niespecyficzne, a więc nie związane z konkretnym miejscem złamania ale wynikające z narastającego ciśnienia śródczaszkowego oraz objawy kliniczne, charakterystyczne dla konkretnej lokalizacji złamania.
Objawy niespecyficzne obejmują nudności i wymioty, wzrost ciśnienia krwi, spowolnienie akcji serca, zaburzenia oddychania, zaburzenia widzenia, sztywność karku oraz utratę przytomności.
Objawy złamania przedniego dołu czaszki:
Objawy złamania środkowego dołu czaszki:
Objawy złamania tylnego dołu czaszki:
Późniejszym powikłaniem jest zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych.
W zależności od miejsca złamania i towarzyszących objawów zarówno rokowania, jak i sposoby leczenia złamania podstawy czaszki nieco się różnią. Jeżeli doszło do tzw. złamań linijnych, bez uszkodzeń powodujących objawy neurologiczne, wystarczy kilkudniowa obserwacja w szpitalu. Natomiast przy złamaniach powiązanych z przemieszczeniami fragmentów kostnych i uszkodzeniami tkanek miękkich i naczyń krwionośnych, konieczna jest operacja chirurgiczna. Ponadto podaje się leki zmniejszające ciśnienie śródczaszkowe.
Złamanie podstawy czaszki jest niezwykle groźnym urazem, który może doprowadzić do śmierci w wyniku narastającego ciśnienia wewnątrzczaszkowego i ucisku struktur mózgowych. Jeżeli doszło przy tym do uszkodzenia naczyń krwionośnych istnieje ryzyko krwotoku we wnętrzu mózgu i w efekcie do niedokrwienia części mózgowia. To oznacza poważne zaburzenia w pracy mózgu.
Jeżeli doszło do uszkodzeń nerwów czaszkowych, do objawów dołączają się zaburzenia w pracy tych narządów, które powiązane są z uszkodzonym fragmentem. A zatem mogą to być zaburzenia widzenia, zaburzenia słuchu, węchu, równowagi, czy też paraliż mięśni twarzy. Ponadto poszkodowanemu grożą infekcje ośrodkowego układu nerwowego, gdy dojdzie do przerwania ciągłości opon mózgowo-rdzeniowych.