Obserwuj w Google News

Utrata słuchu i niedosłuch: pierwsze niepokojące objawy

3 min. czytania
Aktualizacja 04.10.2021
04.10.2021 13:57
Zareaguj Reakcja

Do uszkodzenia lub utraty słuchu może dojść w każdym wieku. Osoby cierpiące na niedosłuch często nie zauważają pierwszych symptomów schorzenia, dopóki nie mają poważnych problemów z odbieraniem bodźców. Zaburzenia słuchu pogłębiają się i mogą prowadzić do innych schorzeń, dlatego tak ważna jest szybka reakcja i rozpoczęcie leczenia. Jak rozpoznać pierwsze symptomy niedosłuchu?

Utrata słuchu i niedosłuch: pierwsze niepokojące objawy
fot. Shutterstock
  1. Uszkodzenie słuchu: rodzaje
  2. Dlaczego tracimy słuch? Możliwe przyczyny
  3. Upośledzenie słuchu: objawy
  4. Niedosłuch lub utrata słuchu: diagnoza

Ubytek słuchu lub głuchota dotyczy aż pięciu procent całej populacji. Ubytek słuchu to trzecia najczęściej występująca choroba wśród dorosłych. Niestety, wielu pacjentów zwleka z wizytą u lekarza nawet 10 lat, co znacznie ogranicza wybór skutecznej metody terapii. Ubytek słuchu (niedosłuch) dotyczy zmniejszonej zdolności odbierania dźwięków, natomiast głuchota polega na całkowitej niemożności słyszenia. Skąd biorą się problemy ze słuchem i jakie sygnały powinny skłonić nas do przeprowadzenia badań?

Uszkodzenie słuchu: rodzaje

Wyróżniamy cztery stopnie utraty słuchu, w tym:

  • łagodny – pacjent odbiera jedynie dźwięki o wartości od 25 do 39 decybeli. Mogą wystąpić niewielkie trudności z rozumieniem słów wypowiadanych przez ludzi (zwłaszcza gdy w tle panuje hałas).
  • umiarkowany – najcichsze dźwięki słyszane przez pacjenta mają od 41 do 60 dB. Osoby cierpiące na ten stopień ubytku słuchu mogą jeszcze nie być zaniepokojone problemami ze słuchem.
  • zaawansowany –  zaczynają występować trudności ze zrozumieniem większości słów i dźwięków pochodzących z otoczenia. W celu komunikowania się osoba chora musi czytać z ruchu warg rozmówcy.
  • głęboki (głuchota) – dotyczy sytuacji, w której chory słyszy jedynie dźwięki poniżej 90 decybeli. Niektórzy chorzy nie słyszą żadnych dźwięków otoczenia.

Dlaczego tracimy słuch? Możliwe przyczyny

Przyczyny utraty słuchu dzielimy na wrodzone i nabyte. Czynniki wrodzone dotyczą odziedziczonych wad rozwojowych, które prowadzą do ubytków słuchu u dzieci. Do wrodzonych przyczyn możemy zaliczyć komplikacje podczas porodu. Również ciężka żółtaczka noworodkowa może uszkodzić słuch. Nabyte przyczyny, które mogą wywoływać utratę słuchu to głównie narażenie na hałas, starzenie się organizmu, a także wiele chorób prowadzących do powikłań, na przykład:

  • zapalenie opon mózgowych
  • ospa wietrzna
  • borelioza
  • odra
  • świnka
  • cukrzyca
  • niedoczynność tarczycy
  • niektóre nowotwory
  • artretyzm
  • przewlekłe infekcje ucha

Utratę słuchu może powodować również wypadek, w którym doszło do urazu głowy lub ucha.

Redakcja poleca

Upośledzenie słuchu: objawy

Objawy pogorszenia słuchu mogą być różne i zależą od przyczyny, która je wywołuje. Często zdarza się, że to osoby z najbliższego otoczenia chorego zwracają uwagę na występujące u niego objawy zaburzeń słuchu.

  • zawroty głowy
  • uczucie zatkania ucha
  • pogorszenie rozumienia mowy
  • omamy słuchowe (chory słyszy różnego rodzaju trzaski, szumy, głosy i inne dźwięki, które nie istnieją)
  • zaburzenia równowagi
  • uczucie zatkania ucha (pełności w uchu)

Niedosłuch lub utrata słuchu: diagnoza

Utracie lub ubytkom słuchu w wielu przypadkach można uniknąć. Zapobiegać chorobom słuchu możemy już u dzieci, poprzez profilaktykę chorób wieku dziecięcego (odra, świnka, różyczka). W przypadku osób pracujących w hałaśliwym otoczeniu bardzo ważne jest codzienne używanie środków ochrony osobistej. Jeżeli podejrzewamy u siebie zaburzenia słuchu, powinniśmy jak najszybciej odwiedzić otolaryngologa współpracującego z audiologiem (lekarzem specjalizującym się w zaburzeniach słuchu).

Istnieje wiele metod służących diagnozowaniu ubytku słuchu. Na początku lekarz wykonuje badanie fizykalne, które ma na celu znalezienie ewentualnych zmian i stanów zapalnych u pacjenta. Lekarz może również wykonać ogólne testy przesiewowe (polegające na zakrywaniu jednego ucha), które oceniają reakcje chorego na bodźce. Oprócz ogólnego badania na pierwszej wizycie lekarz zleca również szczegółowe testy, m.in.: test kameronu, audiometrię tonalną, trypanometrię, otoemisję akustyczną. Testy te pomagają określić, jak głęboka jest zmiana i w którym miejscu w uchu występuje.

Konkretna metoda leczenia zaburzeń słuchu zależy od przyczyny oraz stopnia utraty słuchu. Czasami wystarczą aparaty słuchowe czy implanty ślimakowe, które znacznie polepszają jakość życia chorego. W niektórych przypadkach stosuje się leczenie operacyjne.

Uwaga!

Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem.
Redakcja poleca

Źródło: sluchmed.pl, brandvital.eu, optimum.pl